مدیر ارشد عفو بین‌الملل دیپروس موچنا (Deprose Muchena - وسط)، مدیر منطقه جنوب آسیا یامینی میشرا ( Yamini Mishra - سمت چپ) و مدیر بخش نپال عفو بین‌الملل نیراجان تاپالیا (Nirajan Thapaliya)، معاون سابق دبیرکل و نماینده ویژه در امور کودکان و درگیری‌های مسلحانه رادیکا کوماراسوامی (Radhika Coomaraswamy) ، روزنامه‌نگار ارشد دیلروکشی (Dilrukshi) و مدیر اجرایی مرکز سیاست دکتر پایکیاسوتی ساراوانامتو (Paikiasothy Saravanamuttu) گزارش سالانه عفو بین‌الملل سال ۲۰۲۲ / ۲۳ را که دیروز (مصادف با ۰۸/۰۱/۱۴۰۲) در کلمبو برای جنوب آسیا منتشر کردند.
متن خبر:
عفو بین‌الملل در مراسم آغاز ارزیابی سالانه خود از حقوق بشر در سراسر جهان گفت: درگیری‌های جهانی، تغییرات آب‌وهوایی و ناکامی نهادهای جهانی و منطقه‌ای در پاسخگویی مناسب به بحران‌های جهانی انرژی و غذا، سیستم چندجانبه شکننده را تضعیف کرده است.
گزارش عفو بین الملل ۲۰۲۲/۲۳:
وضعیت حقوق بشر جهان دریافته است که استانداردهای دوگانه در مورد نقض حقوق بشر که در سرتاسر جهان رخ می‌دهد موجب مصونیت از مجازات و بی‌ثباتی می‌شود.
از جمله عدم اقدام معنادار در مورد بدتر شدن حقوق بشر در افغانستان، پاسخ های ناکافی به بحران اقتصادی در سریلانکا و امتناع از مقابله با سرکوب ، آزار و اذیت مخالفان علیه اقلیت ها در چندین کشور جنوب آسیا.
دیپروس موچنا، مدیر ارشد عفو بین الملل گفت: اعلامیه جهانی حقوق بشر ۷۵ سال پیش ایجاد شد و حقوق مسلم و آزادی های اساسی همه مردم را به رسمیت می شناسد. پویایی اقتصاد جهانی و تغییر ساختارهای قدرت هرج و مرج را ایجاد می کند که در آن حقوق بشر می تواند به راحتی از بین برود. از آنجایی که آسیای جنوبی در آستانه یک آینده ناپایدار و غیرقابل پیش بینی قرار دارد، اکنون بیش از هر زمان دیگری، حفظ حقوق در مرکز همه مذاکرات و گفتگوها مهم است.
او گفت که مردم در سراسر منطقه برای اعتراض به بی عدالتی، محرومیت و تبعیض به خیابان ها آمدند، اما در اکثر کشورها از جمله افغانستان، بنگلادش، هند، نپال، مالدیو، پاکستان و سریلانکا با سرکوب های شدید و گاه مرگبار مواجه شدند.
وی گفت: از قدرت های اضطراری در سریلانکا برای سرکوب اعتراضات گسترده استفاده می شود.
وی خاطر نشان کرد: پلیس با استفاده از گلوله های جنگی، گاز اشک آور و ماشین های آب پاش در تجمعات مسالمت آمیز اعتراضی به بحران اقتصادی مارپیچ، تلفات و مجروحین بر جای گذاشت. معترضان در سریلانکا دستگیر، خودسرانه بازداشت و متهم به تروریسم و جرایم دیگر شده اند.
در افغانستان، معترضان مسالمت‌آمیز تحت بازداشت‌های خودسرانه، شکنجه و ناپدید شدن اجباری قرار گرفته‌اند. پلیس برای سرکوب اعتراضات دانشجویان و کارگران در بنگلادش از گلوله های واقعی و لاستیکی، نارنجک های شوکر و گاز اشک آور استفاده کرد. در پاکستان، مقامات تظاهرات مسالمت آمیز فعالان و اعضای خانواده ناپدیدشدگان را به خشونت شکستند.
در پاکستان، مقامات، اعتراضات و تظاهرات مسالمت آمیز فعالان و اعضای خانواده ناپدیدشدگان را به زور متفرق کردند.
معترضان به کوسه های قرضی (loan sharks) در نپال توسط پلیس مورد ضرب و شتم قرار گرفتند و خودسرانه بازداشت شدند. یک پسر ۱۵ ساله و یک معترض دیگر در جریان اعتراضات در ایالت جارکند هند به ضرب گلوله پلیس کشته شدند.
حملات به آزادی مطبوعات در بسیاری از کشورها ادامه دارد. در افغانستان، خبرنگاران به دلیل انتقاد از طالبان با دستگیری و بازداشت خودسرانه و همچنین شکنجه و سایر بدرفتاری ها مواجه شده اند. در بنگلادش، پیش‌نویس قانون حفاظت از داده‌ها آزادی بیان را بیشتر محدود می‌کند زیرا روزنامه‌نگاران با حملات فیزیکی، آزار و اذیت قضایی و سایر اقدامات تلافی‌جویانه مواجه می‌شده اند. کارکنان رسانه در پاکستان نیز تحت فشار فزاینده ای قرار گرفتند، زیرا روزنامه نگاران و دیگران به اتهامات ساختگی دستگیر شده اند.
دولت هند نیز با اعمال ممنوعیت های مسافرتی بین المللی برای مدافعان حقوق بشر و بازداشت آنها بدون محاکمه، سعی کرده است از بحث در مورد وضعیت حقوق بشر در خارج از کشور توسط مدافعان حقوق بشر جلوگیری کند. او همچنین از قوانین پولشویی و بهانه های دیگر برای آزار و اذیت رسانه ها و سازمان های غیردولتی استفاده کرد. در نپال، کمدین ها از جمله کسانی هستند که به دلیل اجرای خود زندانی شده اند.
پارلمان مالدیو قانونی را تصویب کرد که خبرنگاران را مجبور به افشای منابع خود می کند. مایه دلگرمی این است که دولت مالدیو در حال بررسی اصلاح قانون است، اما با انتقاد شدید روبرو شده است.
یامینی میشرا ، مدیر منطقه ای عفو بین الملل در جنوب آسیا، گفت: به نظر می رسد کشورهای جنوب آسیا در اجرای قوانین حقوق بشر گزینشی هستند. آنها نقض حقوق بشر را تنها زمانی مورد انتقاد قرار می دهند که برای سیاست جهانی و منطقه ای آنها مناسب باشد، اما از آنجایی که منافع آنها در خطر است، تماشاگران لال در آستان خود باقی می مانند. این غیر وجدان است و کل چارچوب جهانی حقوق بشر را تضعیف می کند.
بحران های اقتصادی ناشی از رکودهای مرتبط با بیماری همه گیر، سوءمدیریت اقتصادی و تغییرات آب و هوایی به حقوق اقتصادی و اجتماعی با فاجعه هایی در منطقه و فراتر از آن، از جمله در افغانستان و سریلانکا، که در آن غذا، بهداشت و استانداردهای مناسب زندگی به طور فزاینده ای غیرقابل دسترس است، آسیب جدی وارد کرده است.
در افغانستان، یک بحران اقتصادی مارپیچ، ۹۷ درصد از جمعیت را به فقر کشانده است، در حالی که تورم در سریلانکا در سپتامبر ۲۰۲۲ از ۷۳ درصد فراتر رفت. و فقیرترین و محروم ترین مردم بدترین عواقب را متحمل شدند.
هزینه های فاجعه بار یک بحران آب و هوایی کنترل نشده تا سال ۲۰۲۲ بسیار زیاد است. به ویژه در پاکستان، امواج گرما، خشکسالی و سیل های فاجعه بار بعدی تأثیر مخربی بر زندگی و معیشت نزدیک به ۷۵۰۰۰۰ نفر داشته است. در مقابل این پس زمینه، شکست جامعه بین المللی در اقدام در راستای منافع بشریت به ویژه ناامید کننده است. این شکست جمعی نمونه بارز دیگری از ضعف سیستم های چندجانبه فعلی بود.
جنوب آسیا در بحبوحه یک بحران اقتصادی قرار دارد و حداقل سه کشور در این منطقه با هجومی از بحران‌های «ساخته انسان» و بحران‌های مرتبط به هم دست و پنجه نرم می‌کنند، از جمله بدهی‌های بالا و بلایای طبیعی از امواج شدید گرما گرفته تا سیل‌های ویرانگر. اگر نهادهای ملی و بین المللی ما برای هدف مناسب نباشند، ما هیچ شانسی برای زنده ماندن از این بحران ها نداریم.
وی افزود: جنگ روسیه و اوکراین منابع و توجهات را از بحران آب و هوا، سایر درگیری های طولانی مدت و رنج های انسانی در سراسر جهان و به ویژه در جنوب آسیا منحرف کرده است. استانداردهای دوگانه غرب تنها کشورها را جسور می کند و به آنها این امکان را می دهد که از انتقادات از سوابق حقوق بشری خود طفره بروند، نادیده بگیرند و آنها را منحرف کنند.
دیپروس موچنا گفت: نمی توان انکار کرد که نظم بین المللی مؤثر و قابل اجرا مبتنی بر قوانین، نیاز روز است. جنگ تجاوزکارانه روسیه در اوکراین نشان داد که برخی از ثروتمندترین کشورهای جهان توانایی بیشتری برای پذیرایی از تعداد زیادی از افرادی که به دنبال حمایت هستند و دسترسی آنها به مراقبت های بهداشتی، آموزشی و سرپناه را دارند. با این حال، غرب با افغان‌ها و روهینگیایی‌هایی که از جنگ و ظلم فرار می‌کنند، رفتار مشابهی نداشته است. این استاندارد دوگانه بی شرمانه باید به چالش کشیده شود و کشورها باید تلاش های خود را برای ایجاد نظمی جدید مبتنی بر قوانین جدید افزایش دهند.
استانداردهای دوگانه کشورهای ثروتمند در ناسیونالیسم بیمارگونه واکسن کووید-۱۹ و سهم عظیم آنها در تغییرات آب و هوایی مشهود است. از آنجایی که آسیای جنوبی به طور فزاینده ای برای بسیاری از شرایط اضطراری آب و هوایی به نقطه صفر تبدیل می شود، نیاز به جبران خسارت در این کشورها با سرمایه گذاری بیشتر در کاهش وابستگی جهانی به سوخت های فسیلی را بیشتر نشان می دهد. ما همچنین به کشورهایی، از جمله در جنوب آسیا، که تاکنون نتوانسته اند در برابر نقض حقوق بشر در جهان موضع گیری کنند، نیاز داریم تا قبل از اینکه برای همه ما و همه جا دیر شود، همین الان حرف بزنند.
منبع: دیلی فی دی
ملاحظه :
مراد از کوسه قرضی وام هایی با نرخ بهره بسیار بالا است، که شرایط بازپرداخت سختی دارد .
از آنجایی که کوسه‌های قرضه اغلب غیرقانونی عمل می‌کنند و نمی‌توان انتظار داشت که بتوانند از سیستم قانونی برای وصول این بدهی‌ها استفاده کنند، آنها اغلب به زور و تهدید به خشونت متوسل می‌شوند.
نظر شما